Uwaga: aktualizacja Oficjalnych Reguł Gry w Disc Golfa PDGA z dnia 1. stycznia 2018 wprowadza zmiany, które nie będą zaktualizowane w poniższym wpisie. Zachęcamy do lektury reguł gry i porównanie z poniższym wpisem aktualnie obowiązujących przepisów. Link do dokumentu znajdziesz poniżej.
Poniżej przedstawiamy artykuł Michała Paszkowskiego, Reprezentanta Polski na Disc Golfowych Mistrzostwach Europy 2014 i krajowego koordynatora PDGA Jest to przystępnie opisany zbiór reguł oparty o oficjalne zasady gry PDGA. Mamy nadzieję, że dzięki Michałowi znajdziecie odpowiedzi na pytania, które zawsze chcieliście zadać, ale nie było kogo zapytać. Zachęcamy do studiowania oficjalnych reguł gry dostępnych w języku angielskim, informujemy że oficjalne polskie tłumaczenie będzie dostępne jeszcze w tym roku. Będziemy publikować kolejne wpisy dotyczące specyficznych sytuacji na polu gry – za kilka dni Tomasz Derejczyk (zwycięzca Disc Golf Warsaw Open 2014, zawodnik Silesian Disc Golf League) wyjaśni jak postępować z przeszkodami wodnymi. Redaktorem artykułu jest Artur Zduniuk. Graficznie tekst opracował Piotr Juzwa.
“Gra z zawodnikami światowego formatu nauczyła mnie, że każdy powinien znać zasady disc golfa, bezwzględnie się do nich stosować i tego samego wymagać od innych. W przeciwnym wypadku każdy gra w trochę inną grę. Mam nadzieję, że ten skrót reguł okaże się dla Was przydatny i wyjaśni kilka wątpliwości. Opracowałem go na podstawie własnych doświadczeń i oficjalnych reguł PDGA. Miłego rzucania!”
Michał Paszkowski
Par, Mando i OB – o co tu chodzi?
Punkty w disc golfie zdobywane są przez każdego z graczy indywidualnie, stanowią sumę oddanych rzutów i zebranych punktów karnych. Im mniej punktów zbierze gracz, tym jego wynik jest lepszy, ponieważ oznacza mniejszą ilość rzutów potrzebnych danej osobie do ukończenie dołka lub rundy.
Punkty są też stosowane (w pewnym sensie) do określenia stopnia trudności danego dołka – chodzi o znaną z klasycznego golfa liczbę Par.
Par As determined by the Director, the score an expert disc golfer would be expected to make on a given hole with errorless play under ordinary weather conditions, allowing two throws from close range to hole out.
Zgodnie z definicją (800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf) jest to określony przez dyrektora (dyrektora turnieju lub dyrektora pola w przypadku turnieju rozgrywanego na kilku obiektach) wynik, jaki na danym dołku powinien uzyskać doświadczony gracz zakładając, że gra nie popełniając błedów przy normalnych warunkach pogodowych, dopuszczając dwa rzuty z bliskiej odległości potrzebne do ukończenia dołka. – przyp. red.
Par mówi w ilu rzutach mamy trafić do kosza – im wyższy par, tym dołek trudniejszy. Par jest wyznaczany na podstawie długości dołka, ukształtowania terenu i ilości przeszkód – najczęściej decyduje o nim projektant pola umieszczając taką informację na znaku lub tabliczce przy każdym punkcie startowym.
Zwykło się też używać określenia Par pola, jako sumy par wszystkich dołków. Można więc zagrać dołek lub przejść rundę zgodnie z par, powyżej lub poniżej par.
Podczas gry wynik podawać można na kilka sposobów, podobnie jak w tradycyjnym golfie. Przykładowo, dla dołka par (5):
Par 5 | Wynik | /- | Nazwa |
8 | 3 | Triple Bogey | |
7 | 2 | Double Bogey | |
6 | 1 | Bogey | |
5 | 0 | Par | |
4 | -1 | Birdie | |
3 | -2 | Eagle | |
2 | -3 | Albatros | |
1 | -4 | Condor |
W turniejowym modelu zapisywania wyników, zwykle wpisuje się wynik liczbowo. Do zapisywania wyników służy scorecard (karta wyników), którą gracz uzupełnia liczbą rzutów po każdym dołku. Można zaznaczać wyniki powiększone o punkty karne poprzez umieszczenie wyniku w kółku. Pozwala to przypomnieć sobie na których dołkach stracono dodatkowe punkty, jednak nie jest to obowiązkowe.
Na turniejach ważna jest jeszcze jedna rzecz, o której łatwo zapomnieć. Po każdej rundzie należy przeliczyć swój wynik, po czym podpisać kartę wyników. Oznacza to, że jesteśmy pewni wpisanego rezultatu i go sprawdziliśmy. Przy błędnie wpisanym sumarycznym wyniku, gracz może otrzymać dwa dodatkowe punkty karne, które będą doliczone do jego prawdziwego wyniku.
Przykład:
Gracz przechodząc pole złożone z 9 dołków rzucił w sumie 29 razy zapisując liczbę rzutów na każdym dołku w odpowiednim miejscu karty wyników, pomylił się podczas sumowania i wpisał wynik 28. Przed kolejną rundą będzie zaczynał z wynikiem 31 („prawdziwe” 29 punktów z gry 2 punkty karne za błędne wpisanie wyniku = 31).
Mi już się to przytrafiło, dlatego przestrzegam Was przed tym prostym do uniknięcia a kosztownym błędem.
Po co w ogóle zapisywać wyniki?
Cóż, na turniejach jest to obowiązkowe, ale każdego zachęcam do notowania punktów, nawet w krótkich grach ze znajomymi. Jeśli kilkakrotnie zagra się na tym samym polu, czy też nawet dołku, to dzięki zapisywaniu łatwo jest zauważyć poprawę lub wyłapać błędy. Rzut oka w karty wyników zwykle poprawia pamięć. Umożliwia też analizę swojej gry, wyciągnięcie wniosków oraz zwiększa mobilizację i koncentrację.
O tym, że disc golf ma pozytywny wpływ na funkcje poznawcze opowiemy wkrótce w artykule poświęconym seniorom. Okazuje się, że oprócz poprawy fizycznego stanu zdrowia gracze mają szanse ustrzec się przed wieloma innymi schorzeniami oraz utrzymywać sprawność umysłową. – przyp. red.
Zapisywanie wyników umożliwia również porównanie z innymi graczami, zwiększa rywalizację oraz uczy coraz mądrzejszej gry. Po latach stare scorecardy będą też niezłą pamiątką.
Punkty karne
Na wynik wpływ może mieć kilka czynników, o wspólnym mianowniku – punkty karne. Najłatwiejszym sposobem na zdobycie punktu karnego, jest tzw. OB.
Out-of-bounds An area designated by the Director from which a disc may not be played, and within which a stance may not be taken. The out-of-bounds line extends a plane vertically upward and downward. The out-of- bounds line is part of the out-of-bounds area.
OB jest skrótem od “out-of-bounds”, co oznacza wyznaczony przez dyrektora (turnieju lub pola) obszar, z którego dysk nie może zostać zagrany oraz w obrębie którego nie można zająć pozycji. Linia OB wyznacza płaszczyznę pionową bięgnącą powyżej i poniżej linii OB. Linia OB jest częścią obszaru OB. Patrz: 800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf – przyp. red.
OB oznacza obszar poza polem gry lub linię, która ten obszar wyznacza. Jeśli dysk wyląduje całym obwodem poza polem gry, gracz dostaje punkt karny ( 1) doliczany do wyniku na danym dołku. Dodatkowo, gracz jest zobowiązany grać z miejsca, w którym dysk przekroczył linię OB. W takim przypadku, gracz może odejść 1 m od linii OB (zwykle odmierzając trzy stopy). Nie ma też znaczenia jak blisko granicy powrotu do gry był dysk – zawsze gra się z miejsca, gdzie dysk opuścił pole gry.
Przykład:
Gracz A rzuca z tee ( 1 rzut). Dysk wypada poza linię OB i złośliwie nie wraca. Oznacza to punkt karny ( 1 rzut). Gracz A wyznacza miejsce, w którym dysk opuścił pole gry, odmierza 1m. od linii OB. i rzuca swój kolejny rzut ( 1). Czyli, fizycznie drugi rzut, w tym przypadku do wyniku liczy się jako trzeci.
W wielu przypadkach z OB związany jest też problem zgubionego dysku. Aby gra przebiegała sprawnie, reguły PDGA mówią o 3 minutach jakie gracz ma na znalezienie dysku od momentu gdy ktoś zacznie liczyć czas. Ze stoperem się nie chodzi, ale jeśli dysku nie da się znaleźć w rozsądnym czasie, uznaje się go za zgubiony. Skoro nie można znaleźć dysku, nie można też wyznaczyć miejsca na polu gry z którego należy grać – za zgubiony dysk należy doliczyć sobie punkt karny, oraz grać z miejsca poprzedniego rzutu. Czyli kara jest potężna – zgubiony dysk, punkt karny i trzeba się cofnąć…
To czy zgubiony dysk znajduje się w obszarze OB czy na polu gry nie ma żadnego znaczenia – jeśli go nie możemy znaleźć to przecież nie wiemy, gdzie jest. – przyp. red.
Aby zapamiętać dołki, które sprawiły, że mamy taki marny wynik, warto wpisywać wynik w kółko.
W tym miejscu należy też wspomnieć o markerach. Marker to kilkucentymetrowej średnicy dysk służący do oznaczenia pozycji zagranego dysku (tzw. lie). Powinien być położony przed dyskiem w linii między koszem a dyskiem. Dopiero po położeniu markera można podnieść zagrany dysk – nie stosowanie się do tej reguły dają szansę na zdobycie kolejnych punktów karnych.
Marker (or Marker Disc) The mini marker disc or the thrown disc at rest, either of which may be used to indicate the lie from which the next throw is to be made.
Mini Marker Disc (or Mini) A small disc, not used in play, which may be used to mark the location of the lie.
Zgodnie z powyższymi definicjami (800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf) markerem może być dysk, który został zagrany i spoczywa nieruchomo na ziemi lub mini dysk nie używany w grze służący jedynie do oznaczania pozycji. Znajomość tej definicji pozwala nieznacznie nbso reviews zmieniać pozycję, z której oddamy kolejny rzut. Kładąc mały marker przed zagranym dyskiem podnisimy go z ziemi – nasza noga stanie tuż za markerem w miejscu gdzie przed chwilą leżał dysk, czyli bliżej kosza niż jeśli uznamy zagrany dysk jako marker. – przyp. red.
Moim zdaniem warto używać markerów w każdej sytuacji, bo pomaga to wyrobić odpowiednie nawyki. Przy rzucie, jedna noga zawsze musi mieć kontakt z lie, co oznacza że musi być tuż za markerem, tam gdzie był dysk – przyjmuje się, że jest to ok. 30 cm za markerem. Za nieprzestrzeganie tej reguły grupa może upomnieć ostrzeżeniem, ale za kolejne błędy mogą i powinny być przyznawane rzuty dodatkowe – gracz, który popełnił błąd wykonuje kolejny rzut liczący się do wyniku z tego samego miejsca, ale bez dodatkowych punktów karnych.
Przy przenoszeniu naszej pozycji, np. 1 m od linii OB., też powinno się oznaczyć to miejsce markerem.
Lie The spot on the playing surface behind the marker, upon which the player takes a stance in accordance with the rules. It is a line 30 centimeters in length extending back along the line of play from the rear edge of the marker disc. The lie for the first throw on a hole is the teeing area. A drop zone is also a lie.
Line of Play The imaginary line on the playing surface extending from the center of the target through the center of the marker disc and beyond.
Jeśli chodzi o dokładne położenie nogi za markerem powinniśmy zająć pozycję na linii, którą wyznacza środek kosza i środek markera w odległości do 30 cm za markerem licząc od jego tylnej krawędzi. Definicje znajdziesz w rozdziale 800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf – przyp. red.
Wspominając o pozycji nogi za markerem, warto też powiedzieć jak może być ustawione całe ciało podczas rzutu. Jak wspomniałem, jedna noga musi mieć kontakt z lie, natomiast druga może być ustawiona dowolnie, z tym zastrzeżeniem, że nie może być bliżej kosza niż pierwsza. W praktyce oznacza to, że należy wyobrazić sobie linię łączącą marker z koszem, i poprowadzić linię prostopadłą do niej w miejscu gdzie leży marker. Jeśli odległość od kosza jest mniejsza niż 10 metrów, gracz musi wykazać że potrafi po rzucie utrzymać równowagę, co w praktyce oznacza, że nie może przekroczyć wspomnianej linii.
Kontynuując temat tracenia punktów nie można zapomnieć o Mandatory (tzw. mando).
Mandatory An object or objects that the disc must pass in a designated manner. A mandatory functions to limit the allowable path the disc may take to the target.
Mandatory jest obiektem lub obiektami, które dysk musi minąć w określony sposób. Mandatory funkcjonuje jako ograniczenie niektórych możliwych torów lotu dysku zmierzającego do celu. Patrz: 800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf – przyp. red.
Dołki są czasem projektowane tak, by wymusić na graczu określony sposób gry. Może być to spowodowane potrzebą ochrony danego terenu lub obiektu albo chęcią utrudnienia gry i urozmaicenia rozgrywki. Mando jest oznaczane przy pomocy punktów terenowych, taśm lub w dowolny inny sposób, jednak musi być ono jasne dla wszystkich graczy.
Przykładowe mando może być wyznaczone za pomocą tabliczki ze strzałką na drzewie, wskazującą, że trzeba rzucić z lewej lub prawej strony drzewa. Mogą to być także dwa drzewa pomiędzy którymi należy rzucić, lub bramka będąca przeszkodą ograniczoną z trzech stron. Jeśli mando nie jest ograniczone od góry (np. bramka), liczy się jego oś, jako wirtualna linia idąca pionowo do góry, chyba że reguła danego dołka mówi inaczej.
Co dzieje się, gdy gracz nie ominie mando w poprawny sposób? Wszystko zależy od tego, jak leciał i gdzie spadł dysk. Mando zawsze rozpatruje się jako najbliższy cel i nawet jeśli jest oznaczane pojedynczym punktem, to jest ono linią. Linia mando jest wyznaczana prostopadle do linii wyznaczonej przez mando i kosz.
Jeśli rzucony dysk nie przekroczył tej linii, gracz kontynuuję grę traktując mando jako najbliższy cel (czyli na potrzeby ustawienia ciała i markera traktuje je jak kosz). Jeśli dysk przekroczył linię mando po dobrej stronie, gracz kontynuuje grę w kierunku kosza.
Gdy dysk przekracza linię mando po złej stronie, możliwe są dwa rozwiązania:
- Jeśli jest wyznaczony drop zone (czyli miejsca skąd rozpoczynają gracze po popełnieniu błędu, ustalone wcześniej i identyczne dla wszystkich), gracz otrzymuje punkt karny oraz rozpoczyna grę z drop zone
- Jeśli nie jest wyznaczony drop zone, gracz rzuca ponownie z tego samego miejsca, oraz otrzymuje punkt karny.
Drop Zone An area on the course, as designated by the Director, from which play is resumed as an alternative to or in replacement of play from the lie. The throwing area from within a drop zone is marked and played in a manner similar to the marking and playing of a teeing area. A teeing area may be used as a drop zone. A drop zone is a lie.
Zgodnie z definicją drop zone to miejsce, z którego gra jest wznawiana w zastępstwie wznowienia z położenia dysku. Grając z drop zone stosujemy reguły takie jak podczas wykonywania rzutu z obszaru tee. Tee może stanowić drop zone. Drop zone traktuje się tak, jak położenie dysku. Patrz: 800.02 PDGA Official Rules of Disc Golf – przyp. red.
Ostatnim elementem, o którym chciałem opowiedzieć, jest tzw. reguła 2 m.
Two-meter Rule If a disc has come to rest above two meters, as measured from the lowest point of the disc to the playing surface directly below it, the player shall be assessed a one-throw penalty
Jeśli dysk zatrzymał się na wysokości powyzej dwóch metrów, mierząc od najniżej położonej części dysku do powierzchni obszaru gry znajdującego się bezpośrednio poniżej, graczowi przyznaje się punkt karny. Patrz: 806.01 PDGA Official Rules of Disc Golf – przyp. red.
Zaznaczam, że jest to reguła opcjonalna, i zależy od dyrektora turnieju, jednak wszyscy gracze muszą wiedzieć czy jest ona respektowana, a jeśli tak – to gdzie. Może ona dotyczyć całego pola, pojedynczych dołków lub być całkowicie zniesiona.
Jeśli dysk po rzucie wyląduje na drzewie, w krzakach itp. Na wysokości większej niż 2 m graczowi może grozić punkt karny. Natomiast dla każdego rzutu, który nie zatrzymuje się na ziemi, konieczne jest wyznaczenie lie przed zdjęciem dysku z wysokości. Aby zrobić to poprawnie, należy umieścić marker dokładnie pod dyskiem który jest powyżej pola gry, i dopiero potem podjąć próbę zdjęcia dysku. Jeśli reguła 2 m obowiązuje, gracz gra dalej z wyznaczonego miejsca otrzymując punkt karny, jeśli nie – kontynuuje grę z wyznaczonego miejsca bez punktu karnego.
Jeśli dysk zawisł nad terenem OB, to niezależnie od tego na jakiej jest wysokości traktuje się go tak, jakby wylądował w polu OB. Gra się wtedy wedle normalnych reguł OB – nie ma dodatkowego punktu karnego za zawieszenie dysku na drzewie.
Na sam koniec chciałem wspomnieć o jeszcze jednej rzeczy – kolejność rzutu. Reguły mówią, że pierwszą osobą która wykonuje rzut jest zawsze gracz, który jest najdalej od kosza, a pozostali nie powinni stać przed nim. Ta reguła naprawdę ma sens. Nigdy nie przekraczajcie linii ostatniego zawodnika i nie wykonujcie rzutu jeśli ktoś znajduje się w nieodpowiedniej pozycji – stosując się tej zasady można oszczędzić kontuzji i nieprzyjemności sobie i innym.
Tekst: Michał Paszkowski
Redakcja: Artur Zduniuk
Opracowanie graficzne: Piotr Juzwa
No Comment