W grze Doubles stosuje się różne formaty. Poświęcono im cały załącznik (B) w Oficjalnych regułach gry w disc golfa PDGA. Poniżej wyjaśniamy jak można grać w parach i świetnie się bawić. Co do zasady gra w deble przeznaczona jest dla drużyn składających się z dwóch osób, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by tworzyć inne rozwiązania w oparciu o zasady PDGA.

Zasady ogólne

  • Nie wykonujemy rzutów, które nie mogą zmienić wyniku. Jeśli jeden z członków drużyny ukończył dołek a drugi wykona rzut, uznaje się takie zagranie za rzut zbędny – grozi za to ostrzeżenie a kolejnym razem rzut karny.
  • Lie, które zostało podniesione (poprzez podniesienie dysku) a nie zostało oznaczone uznaje się za utracone. Drużyna musi wykonywać rzut z drugiego lie. Jeżeli drugie lie zostało podniesione musi zostać zastąpione zgodnie z regułami PDGA. Wszystkie lie muszą być oznaczone zgodnie z zasadami PDGA.

Najlepszy rzut

Najlepszy rzut to najbardziej popularny format gry doubles. Dwaj członkowie drużyny zaczynają grę z tee, następnie drużyna przeciwna wykonuje dwa rzuty z tee. Drużyny decydują, z którego lie będą wykonywać kolejne rzuty – dwóch graczy jednej drużyny rzuca zawsze z tego samego lie, aż do momentu, gdy którykolwiek z członków drużyny trafi do kosza.

  • W razie urazu lub dyskwalifikacji, jeden z graczy może ukończyć grę sam, wykonując każdy rzut z tego samego lie (w zasadzie grając jednoosobowo).

Zmodyfikowany najlepszy rzut

Zmodyfikowany najlepszy rzut jest taki sam jak Najlepszy rzut z poniższymi różnicami: Dyrektor turnieju może ustalić limit liczby rzutów z tee członka drużyny, które mogą zostać użyte. Drużyna otrzymuje dwa rzuty karne za każde przekroczenie tego limitu.

Najgorszy rzut

Najgorszy rzut to najbardziej brutalny format doubles, który testuje cierpliwość nawet najlepszych drużyn. W tym formacie członkowie jednej drużyny rzucają z tee, następnie przeciwnicy wykonują swoje rzuty z tee. Drużyny decydują, które z lie osiągniętych przez przeciwników będą zagrywane. Celem jest uczynienie zagrania jak najtrudniejszym. Dołek jest ukończony w momencie, gdy obaj członkowie drużyny ukończą dołek z tego samego lie.

Nie można oszukiwać – trzeba wybierać przeciwnikom najbardziej paskudne lie, bo za wybranie wyraźnie lepszego miejsca do oddania rzutu grozi dyskwalifikacja.

Trudny rzut

Trudny rzut to format oparty o zasady najgorszego rzutu z tą różnicą, że jeśli jeden z graczy ukończy dołek, uznaje się ukończenie dołka przez drużynę.

Naprzemienny rzut

W formacie zmiennego rzutu wykonuje się tylko jedną sekwencję rzutów na każdym dołku. Drużyna wybiera gracza, który zaczyna rzutem z tee na początku rundy. Drugi gracz kontynuuje z kolejnego lie i tak naprzemian aż do ukończenia rundy. Rzut naprzemienny jest bliższy formatom jednoosobowym, gdzie jeden gracz nie może poprawić rzutu partnera.

Rzut wykonany przez niewłaściwego członka drużyny jest zagraniem nieprawidłowym i skutkuje rzutem karnym. Rzut jest pomijany a właściwy członek drużyny wykonuje rzut. Jeśli dodatkowy rzut został wykonany po rzucie niewłaściwego członka drużyny, drużyna otrzymuje dwa rzuty karne a gra jest kontynuowana.

Zmodyfikowany naprzemienny rzut

Zmodyfikowany zmienny rzut jest taki sam jak Zmienny rzut z tą różnicą, że Dyrektor może wyznaczyć, który członek drużyny wykonuje pierwszy rzut na każdym dołku.

Najlepszy wynik

Każdy członek drużyny rozgrywa dołek jako indywidualny gracz. Drużyna kończy dołek, gdy członek drużyny ukończył dołek z najniższym możliwym do uzyskania przez drużynę wynikiem. Wynikiem drużyny na danym dołku jest najniższy wynik osiągnięty przez członka drużyny na danym dołku, włączając rzuty karne przyznane danemu graczowi i drużynie.

Poniżej film z Mistrzostw Stanów Zjednoczonych Amatorów 2014 rozgrywany na bardzo znanym polu Winthrop Gold Course (Rock Hill, Południowa Karolina) – jednym z dwóch pól należących do Winthrop University. Czy potrafisz już określić format turnieju?